28/2/2023...

 

Καλή χρονιά! Υγεία, ειρήνη, δημιουργικότητα και ευτυχισμένες μέρες!!!

 

Αρχίζει στην Ελλάδα μελέτη με το πρώτο εμβόλιο για το μελάνωμα

 Σε τέσσερα ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας γίνει η συγκεκριμένη μελέτη για το εμβόλιο για το μελάνωμα στο δέρμα. Το πρώτο τέτοιο εμβόλιο θα δοκιμαστεί σε περισσότερους από 1.000 ασθενείς από 25 χώρες του κόσμου, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα…

Το εμβόλιο για το μελάνωμα, είναι ένα mRNA εμβόλιο, δηλαδή φτιάχνεται με την ίδια τεχνολογία με αυτά για τον κορονοϊό  και είναι γνωστό με την κωδική ονομασία mRNA-4157 (λέγεται και V940).

Η νέα μελέτη, η οποία ήδη έχει αρχίσει, είναι η τελική φάση (Φάση ΙΙΙ) των κλινικών δοκιμών του. Η προηγούμενη φάση (Φάση 2) έδειξε πως όταν χορηγείται σε συνδυασμό με μία ανοσοθεραπεία μειώνει τον κίνδυνο υποτροπής και θανάτου κατά 44%.

Το εμβόλιο αναπτύσσουν οι εταιρείες Moderna και MSD. Όπως ανακοίνωσαν τον περασμένο Ιούλιο, στην τελική φάση των κλινικών δοκιμών θα ενταχθούν συνολικώς 1.089 ασθενείς με υψηλού κινδύνου μελάνωμα, από 165 ερευνητικά κέντρα σε τουλάχιστον 25 χώρες.

Οι ασθενείς έχουν ηλικία 18 ετών και πάνω. Πάσχουν από μελάνωμα σταδίου ΙΙΒ έως ΙV (στάδια 2β έως 4), το οποίο έχει αφαιρεθεί πλήρως με χειρουργική επέμβαση. Οι ασθενείς αυτοί διατρέχουν υψηλό κίνδυνο υποτροπής. Προϋπόθεση για να ενταχθούν στη μελέτη είναι να μην έχουν ακόμα λάβει συστηματική θεραπεία για τη νόσο τους. Πρέπει επίσης να έχουν παρέλθει λιγότερες από 13 εβδομάδες από το χειρουργείο τους.

Οι ασθενείς θα χωριστούν τυχαία σε δύο ομάδες. Η μία θα λάβει το ανοσοθεραπευτικό φάρμακο pembrolizumab και το εμβόλιο mRNA-4157. Η δεύτερη ομάδα θα πάρει μόνο το φάρμακο.

Το εμβόλιο θα χορηγείται σε δόση 1 mg ανά τρεις εβδομάδες. Συνολικώς θα γίνουν έως και εννέα δόσεις του. Η μέγιστη διάρκεια της μελέτης θα είναι 56 εβδομάδες (εκτός κι αν στο μεσοδιάστημα υπάρξει υποτροπή ή μη αποδεκτή τοξικότητα της θεραπείας).

Η ερευνητική (πειραματική) συνδυασμένη αγωγή του φαρμάκου με το εμβόλιο δοκιμάζεται ως επικουρική θεραπεία για το υψηλού κινδύνου μελάνωμα. Στόχος της μελέτης είναι να ελεγχθεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του συνδυασμού.

«Αναμένουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα»

Όπως αναφέρει ο παθολόγος – ογκολόγος Δημήτρης Μπαφαλούκος, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελανώματος και διευθυντής της Α’ Ογκολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου  Metropolitan, «πιθανότατα βρισκόμαστε σε μια επανάσταση κατά του καρκίνου! Αναμένουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα για τη δράση του σε συνδυασμό με την ανοσοθεραπεία, η οποία ήδη αποτέλεσε σημαντικό βήμα για την αντιμετώπιση και θεραπεία του καρκίνου».

Το Metropolitan Hospital είναι ένα από τα τέσσερα κέντρα στη χώρα μας (είναι δύο στην Αθήνα και δύο στη Θεσσαλονίκη) όπου διεξάγεται το ελληνικό σκέλος της μελέτης. Όπως ανακοίνωσε το νοσοκομείο, στο πλαίσιο της μελέτης, οι ασθενείς με δερματικό μελάνωμα υψηλού κινδύνου που πληρούν τα κριτήρια, έχουν τη δυνατότητα να εμβολιαστούν εθελοντικά και δωρεάν με το εξατομικευμένο mRNA εμβόλιο.

Το εμβόλιο θα δημιουργηθεί με δικά τους νεοαντιγόνα. Ταυτοχρόνως θα υποβληθούν και στην ανοσοθεραπεία, η οποία είναι η κλασική θεραπεία.

Και σε άλλες μορφές
Το mRNA εμβόλιο κατά του καρκίνου στοχεύει στην ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα και να μειώσει την ανοσολογική διαφυγή. Προς το παρόν δοκιμάζεται στο δερματικό μελάνωμα, αλλά σύντομα αναμένεται να αρχίσουν οι δοκιμές και για άλλες μορφές καρκίνου όπως ενδεικτικά:

Ο καρκίνος του πνεύμονα
Ο καρκίνος του προστάτη
Ο καρκίνος του παγκρέατος
Η ανοσοθεραπεία εφαρμόζεται ευρέως στην αντιμετώπιση του καρκίνου. Ο συνδυασμός της με το εμβόλιο ενισχύει και «εκπαιδεύει» το ανοσοποιητικό σύστημα, ούτως ώστε να εξουδετερώνει τα καρκινικά κύτταρα και να περιορίζει δραστικά τις πιθανότητες υποτροπών.

Το μελάνωμα είναι η πιο σοβαρή μορφή καρκίνου του δέρματος. Τις τελευταίες δεκαετίες τα κρούσματά του αυξάνονται διαρκώς. Το 2020 υπολογίζεται ότι διαγνώσθηκαν 325.000 νέα περιστατικά. Σε 57.000, εξ άλλου, ανήλθαν οι ασθενείς που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του.

Στην χώρα μας υπολογίζεται ότι ετησίως καταγράφονται περισσότερα από 1.300 περιστατικά. Το 2020, εξ άλλου, έχασαν τη ζωή τους από τη νόσο 295 ασθενείς.

Πηγή: iatropedia

7/11/2021...Εις μνήμην...

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά!

 

Χρόνια πολλά Ελλάδα!

 

28/2/2023...Μια εθνική τραγωδία.. ακόμη..

 

Αλληλεγγύη και βοήθεια στις δύσκολες συνθήκες για το δοκιμαζόμενο γείτονα!

 Και ευχή οι πολιτικοί τους να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα της χώρας τους και όχι με εμάς!

Καλή χρονιά! Το 2023 να μας προσφέρει υγεία, δημιουργικότητα και χαρά!

 

Ανδρογενετική αλωπεκία

·         Η ανδρογενετική αλωπεκία (ΑΓΑ) είναι η συχνότερη αιτία απώλειας και αραίωσης μαλλιών σε άνδρες και γυναίκες. Τα άτομα με ΑΓΑ παρουσιάζουν σημαντικές αρνητικές επιδράσεις στη ψυχολογία τους και γενικότερα στην ποιότητα ζωής.

.

·         Η αιτιολογία της ανδρογενετικής αλωπεκίας είναι πολυγονιδιακή και πολυπαραγοντική. Σημαντικό ρόλο παίζουν ο μεταβολισμός και οι υποδοχείς των ανδρογόνων. Έχει επιβεβαιωθεί η δράση της διυδροτεστοστερόνης και των ενζύμων (5α αναγωγάση-Ι και ΙΙ) που εμπλέκονται στο σχηματισμό της.

·         Στην κλινική εικόνα μεταξύ ανδρών και γυναικών υπάρχουν διαφορές ,καθώς η αραίωση ακολουθεί διαφορετικά πρότυπα κατανομής.

·         Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στην κλινική εικόνα και στην κλινική εξέταση. Το τριχοριζόγραμμα είναι χρήσιμο στη διαφορική διάγνωση από άλλες αιτίες που μπορεί να προκαλούν απώλεια και αραίωση των τριχών καθώς και στην εκτίμηση της εξέλιξης και αξιολόγηση της θεραπείας.

Η βιοψία είναι διαγνωστική αλλά σπάνια απαιτείται.

Σε γυναίκες με σημεία υπερανδρογονισμού συνιστάται έλεγχος για σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών ή καθυστερημένης έναρξης συγγενή υπερπλασία των επινεφριδίων.

·         Ήπια και μέτρια ανδρογενετική αλωπεκία στους άνδρες μπορεί να αντιμετωπισθεί με φιναστερίδη από του στόματος ή και τοπικό διάλυμα μινοξιδίλης 5%.

·         Στις γυναίκες μπορεί να αντιμετωπισθεί με τοπικό διάλυμα μινοξιδίλης 2%. Η θεραπευτική δράση των αντιανδρογόνων και των αντισυλληπτικών σε γυναίκες με φυσιολογικές τιμές ανδρογόνων δεν τεκμηριώνεται από μελέτες.

·         Η έγκαιρη έναρξη της σωστής θεραπείας εμποδίζει ή τουλάχιστον καθυστερεί τη σοβαρή εξέλιξη της ανδρογενετικής αλωπεκίας.

·         Στη θεραπεία εστιάζονται μελλοντικές προσδοκίες στη χρήση αναλόγων προσταγλανδινών ,νέων αναστολέων της 5-α ρεδουκτάσης και στη μεταμόσχευση στελεχιαίων κυττάρων (stem cells) . 

ΟΙ ΧΡΟΝΙΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Τα τελευταία χρόνια οι χρόνιες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, ο σακχαρώδης διαβήτης, η σκλήρυνση κατά πλάκας, οι καρδιαγγειακές παθήσεις κ.α  έχουν αντικαταστήσει ασθένειες κυρίως μεταδοτικές που εκδηλώθηκαν στο παρελθόν με την μορφή επιδημιών και πλέον έχουν λάβει ατομικό χαρακτήρα. Ως χρόνια ασθένεια ορίζεται η πάθηση που είναι μόνιμη, η παρακολούθηση που απαιτείται για αυτήν είναι μακροχρόνια με συχνές ιατρικές επισκέψεις και επαναλαμβανόμενες διαγνωστικές εξετάσεις.Σύμφωνα με έναν άλλο ορισμό είναι η πάθηση που για την πλειοψηφία των ασθενών είναι αμετάκλητη, πολλές φορές «αόρατη» και που απαιτεί κοινωνική και ιατρική υποστήριξη, καθώς και ευέλικτα συστήματα που θα διασφαλίζουν κοινωνική ένταξη και επιλογές απασχόλησης.

  Τα κριτήρια με τα οποία ορίζεται σαν χρόνια μια σωματική ασθένεια είναι η χρονική διάρκεια της ασθένειας, ο βαθμός σοβαρότητάς της, η επίδραση την  οποία επιφέρει στην λειτουργικότητα του ατόμου και η ανάγκη για διαρκή φροντίδα από τις υπηρεσίες υγείας.Επιπλέον το αίσθημα της αβεβαιότητας των ασθενών, ο κοινωνικός αποκλεισμός καθώς κι οι συνεχείς αλλαγές κι ανακατατάξεις αποτελουν ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των χρόνιων ασθενειών. Η ποιότητα ζωής τόσο των ασθενών όσο και των οικογενειών τους επηρεάζεται σημαντικά και οι κοινωνικές συνέπειες αφορούν την καθημερινή τους ζωή, τις κοινωνικές τους σχέσεις, την άποψη που έχουν οι άλλοι για εκείνους,αλλά και την άποψή τους για τους ίδιους.

  Σε αντίθεση με πολλές επιδημίες του παρελθόντος οι οποίες συνήθως άφηναν εξωτερικά σημάδια στο σώμα, όπως η πανώλη, η λέπρα κι η ευλογιά, οι χρόνιες παθήσεις δεν συνοδεύονται από ορατά σημάδια. Μερικές φορές μόνο το ίδιο το άτομο  γνωρίζει ότι ασθενεί και σε κάποιες περιπτώσεις δεν το μοιράζεται. Μαθαίνει να ζει με τους περιορισμούς που του επιβάλλει η κατάσταση της υγέιας του και οι υποχρεώσεις της κοινωνικής, επαγγελματικής και οικογενειακής του ζωής. Προσπαθεί να τροποποιήσει τον τρόπο ζωής του και να προσαρμοστεί στα νέα γι΄αυτόν δεδομένα.

 ‘Ενα άλλο χαρακτηριστικό των ατόμων που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες είναι η στενή σχέση που διατηρούν με την ιατρική και τους επαγγελματίες υγείας. Ο ασθενής καλείται να αλλάξει τον τρόπο  ζωής του και αναθεωρεί κάποιες αρχές που είχε όταν ένιωθε υγιής και ικανός. Θα πρέπει να μάθει να βασίζεται όλο και περισσότερο στην οικογένειά του, στους φίλους του και στους επαγγελματίες υγείας.Αυτή η εξάρτηση  μαζί με την αβεβαιότητα για το μέλλον  και την εξέλιξη της νόσου, του δημιουργεί έντονο αίσθημα δυσφορίας, η αυτοεκτίμησή του, η εικόνα για τον εαυτό του, οι στόχοι, τα σχέδια για το μέλλον, όλα αλλάζουν.

  Αυτός ο επαναπροσανατολισμός της ζωής γίνεται αντιληπτή ως μια βιογραφική αποδιοργάνωση, καθώς δεν καταστρέφει μόνο το φυσικό σώμα,αλλά και την τροχιά ολόκληρης της ζωής του  σε διάφορα επίπεδα.  Κάποια στιγμή τα έντονα αυτά συναισθήματα εκτονώνονται κι ο ασθενής πλέον συνειδητοποιεί ότι η ζωή συνεχίζεται.Τότε είτε επανεκτιμά τη ζωή του, τα πιστεύω και τις αξίες του με θετικό τρόπο είτε δεν συμβιβάζεται με την πραγματικότητα και απομονώνεται πλήρως από τους γύρω του.

  Η κοινωνική στήριξη ορίζεται ως η ψυχολογική υποστήριξη που είναι διαθέσιμη στο άτομο από τους κοινωνικούς δεσμούς με άλλα άτομα. Η βελτίωση της κοινωνικής στήριξης τόσο σε επίπεδο σχέσεων με τους οικείους όσο και σε συνάρτηση με την παροχή βοήθειας από τα κοινωνικά και ιατρικά δίκτυα υποστήριξης σχετίζεται με καλύτερη ποιότητα ζωής, μεγαλύτερη αυτονομία, χαμηλότερα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης και στρατηγικές για την αντιμετώπιση του stress.

΄Ενας από τους ισχυρότερους κοινωνικούς δεσμούς, η οικογένεια, παίζει σημαντικότατο υποστηρικτικό ρόλο για τον πάσχοντα τόσο σε ψυχολογικό επίπεδο και κοινωνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο υγειονομικής φροντίδας που χρήζει καθημερινώς ο ασθενής. Αλλά και οι φίλοι και το κοντινό περιβάλλον αποτελούν μια επιπλέον πηγή στήριξης, βοηθώντας τον ασθενή να επανακοινωνικοποιηθεί και να αποκτήσει μια αίσθηση ασφάλειας και αποδοχής από το κοινωνικό σύνολο.

  Την οργανωμένη προσπάθεια, όμως, διαχείρισης ενδεχόμενου κοινωνικού αποκλεισμού και της απομόνωσης καλούνται να αναλάβουν οι σύλλογοι ασθενών  που πέρα από τη συναισθηματκή υποστήριξη με τη βοήθεια επαγγελματιών υγείας, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, βοηθούν στην επίλυση πρακτικών προβλημάτων και στη διεκδίκηση δικαιωμάτων. Μεγάλη σημασία έχει και το αίσθημα  αλληλεγγύης  και συμπαράστασης που αναπτύσσεται μεταξύ των ασθενών στους συλλόγους αυτούς, καθώς αντιμετωπίζουν κοινά προβλήματα επιβίωσης και συναισθηματικής αβεβαιότητας.

  Είναι πλέον αντιληπτό ότι πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες παρεμβάσεις για τη βελτίωση των παρχόμενων υπηρεσιών υγείας στους χρόνιους ασθενείς,στην επέκταση των ήδη υπάρχοντων ειδικών προγραμμάτων αγωγής και πρόληψης μιας νόσου, καθώς και την καλύτερη ενημέρωση του πληθυσμού είτε μέσω των ΜΜΕ είτε με τη διενέργεια επιμορφωτικών σεμιναρίων και τη διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων.Ακόμη κρίνεται απαραίτητη η ενίσχυση των ερευνητικών προγραμμάτων, η κατάλληλη εκπαίδευση τόσο των φροντιστών όσο και των θεραπευτών του ασθενούς, καθώς επίσης τα νοσοκομεία και τα ειδικά τμήματα να είναι σε θέση να παρέχουν τόσο εξειδικευμένη φροντίδα στους ασθενείς όσο και σωστή καθοδήγηση σε κάθε πολίτη που θέλει να ενημερωθεί.

ΑΡΣΕΝΟΥ Π.